...

Een rondje op de goede afloop…

19 oktober 2009, 18:44 | US Markets Redactie | leestijd: 12 minuten | moeilijkheid: 8 / 12 | (0)

Een rond­je op de goede afloop…


… maar dan moet je wel goed oplet­ten in welke bar je bent, want in som­mige van deze lokalen dur­ven de drankjes, en dan zek­er de cock­tails, exor­bi­tant duur zijn. Een overzichtje.


In de media horen en lezen we, dat het wijn­ver­bruik in Bel­gië gedurende de eerste 9 maan­den van 2009 ca 1,2% hoger was dan in dezelfde peri­ode vorig jaar.
Wat Ned­er­land betre­ft zijn er sterke aan­wi­jzin­gen dat er in 2009 min­der wijn zal vloeien dan in 2008. Verder bli­jft in de Lage Lan­den bij de Zee het bier nog alti­jd favori­et. Zo stellen we vast, dat in Bel­gië en in Ned­er­land het ver­bruik van ger­ste­nat in 2009 sti­jgt ten opzichte van 2008. Ook cham­pagne, tra­di­tion­eel niet gerek­end als klassieke wijn, zit in de lift. Maar hoe zit het met de cock­tails? Deze dranken vor­men weer een klasse apart. Ze kun­nen heel een­voudig zijn of heel com­plex. Maar meestal zijn ze duur, som­mige heel duur zoalw we zullen merken.

alt

In boven­staande tabel staat de wereld­top-10 duurste glaas­jes, gevuld met gesofisticeerde ingrediën­ten.

Met dank aan Forbes voor de afbeeldin­gen van de cock­tails gaan we ze nu aan u voorstellen.

alt


Het Britse Gemenebest is alomte­gen­wo­ordig en zo komt het Queen Eliz­a­beth II nog alti­jd de grote baas is van het Caraïbis­che eilan­den­staat­je Saint Vin­cent and
The Grenadines. Het feit dat vele van deze eiland­jes Franse namen hebben, zoals Bal­iceaux, Petit Mus­tique en Canouan duidt erop dat het er nu en dan flink heeft gestoven tussen de toen­ma­lige Europse groot­macht­en. Op laat­stge­noemd eiland, Canouan, is er in het chique Raf­fles Resort de Jam­bu Bar. Daar kan je aan de democ­ra­tis­che pri­js van 300 dol­lar een Sword Mar­ti­nis bestellen, ver­sierd met oli­jven geprikt op een minizwaard van 14-karaat goud.

alt

Ons tweede drankje vin­den we in het pres­tigieuze Ritz hotel aan de Place Vendôme in Par­i­js. Ontel­baar zijn de groothe­den die hier logeer­den. De naam Ritz duikt ook op als décor van ver­schil­lende film­scènes en de naam van het hotel is sinds 31 augus­tus 1997 onlos­make­lijk ver­bon­den met de aller­laat­ste autorit van prins­es Diana.

Ook de Amerikaanse schri­jver Ernest Hem­ing­way (18991961), Nobel­pri­js Lit­er­atu­ur in 1954, had een voorkeur voor de Ritz als pleis­ter­plaats in de Licht­stad. Hij bracht er menige uren door in de bar, die lat­er dan ook naar hem werd genoemd. Of hij er ooit een Side­car heeft achterover ges­la­gen weten we niet. De enigszins onverwachte naam van deze tamelijk pri­jzige cock­tail is afkom­stig van een peri­ode dat het de bon ton was om door Par­i­js en omgev­ing te toeren met een moto met in de side­car een gezel of gezellin. Om het soms verkleumde gezelschap wat op te fleuren werd een drank gecreëerd op basis van cognac. De Side­car die in de Hemigway Bar te verkri­j­gen is aan 515 dol­lar per glas is gemaakt met niet zomaar de eerste de beste cognac, wel één van het jaar 1865 (!) met Ritz Réserve op het etiket. Maar dat geeft je het voorecht te kun­nen nip­pen aan een drank, gemaakt met druiv­en van vóór de cat­a­strofe met de drui­fluis (phyl­lox­era), die in de jaren 1870 – 1880 ervoor zorgde dat nage­noeg alle Europese, vooral Franse wijn­gaar­den teni­et zijn gegaan. Sinds­di­en trouwens groeien Europese druiv­en op stokken, geïm­por­teerd uit de VS

alt

The Lon­don NYC is een van de aller­chic­ste hotels in Man­hat­tan. Reken maar ca 350 USD voor een over­nacht­ing zon­der toeters en bellen. Of er vele gas­ten zijn die in The Big Apple rond­to­eren met een motor plus zijs­pan is ons niet bek­end. Wel weten we dat ze daar een cock­tail serveren waar­van het hotel­man­age­ment ruiter­lijk toegeeft de naam geïn­spireerd is op het­geen je kan bestellen in de Par­i­jse Ritz. Ook hier komt cognac aan te pas, geen stok­oude zoals in Par­i­js, maar toch een fles met een ronk­ende naam: Hen­nesy Ellipse Super Pre­mi­um. Dat is wellicht de verk­lar­ing dat een glaas­je in de bar je meer kan kosten dan een over­nacht­ing in een suite.

alt

Om van achterover te vallen is de omgev­ing niet waar je in Chica­go de nacht­club Reserve aantre­ft. Het is wel de plek waar de beau monde verza­melt om de laat­ste rod­dels te verne­men onder het nut­ti­gen van een fris drankje. En dat kan wel eens pri­jzig zijn. Neem nu bijvoor­beeld The Red Ruby waar­voor je 950 dol­lar moet neertellen. Bevat Hyp­not­ic likeur, Grey Goose L’Orange wod­ka, appelsien­sap, granaat­ap­pel likeur en Dom Pérignon cham­pagne. En o ja, voor we het ver­geten: je glas voorzichtig leeg­drinken, want onder­aan vind je een loepzui­v­ere robi­jn van 1 karaat.

alt
Bar van The Cap­i­tal Grille, Las Vegas High Roller Mar­ti­ni

In de onwaarschi­jn­lijke woesti­jn­stad Las Vegas vind je een exclusief steak­house-annex-bar waar je aan je gezelschap een op Mar­ti­ni (alweer!) gebaseerde cock­tail kunt offr­eren. Als het Las Vegas is dan mag het wel wat duur­der zijn. Daarom kost het hand­ig gemixte drankje je een lut­tele 1.000 dol­lar. Als je een High Roller Mar­ti­ni bestelde, dan ben­gelt er een met dia­man­ten bezette ring aan het roer­staaf­je. Was een Gotham Mar­ti­ni je hartewens, of die van je gezelschap, dan is het glaas­je ver­sierd met een par­el­s­no­er. Eén niet onbe­lan­grijk detail: van je 1.000 dol­lar gaat de helft naar de filantro­pis­che verenig­ing Share our Strength, die zich bezighoudt met het bekam­p­en van de honger in de VS en als het even kan ook in de rest van de wereld. 

alt

The Mer­chant Hotel is naar eigen zeggen op de web­site een intiem, weelderig 5‑sterrenhotel. Het toch wel opval­lende gebouw werd opgetrokken in 1860 om er de hoofdze­tel van The Ulster Bank te huisvesten. Het hotel beschikt over een vijf­tal bars, en in één ervan kan je een Mai Tai bestellen. Wat er alle­maal in een Mai Tai zit, weten we niet en dat is nor­maal want de bar­man heeft zo zijn geheimen. Zek­er is dat er 17 jaar oude rum aan te pas komt van het merk Wray & Nephew. In de kelders van het hotel zijn zes flessen van deze blijk­baar ongelooflijk bij­zon­dere rum voor­ra­dig, maar het man­age­ment stelt er maar één van ter beschikking van de bar. Met deze ene fles kan je 18 cock­tails berei­den. Tot van­daag zijn er zo al drie over de toon­bank gegaan aan de behoor­lijke pri­js van 1.400 dol­lar per glaas­je. Rest nog 15 kansen om je gezelschap te overbluffen. En nu maar hopen dat die ene fles goed lucht­dicht bewaard wordt, want een Mai Tai met azi­jn­par­fum zal wel wat tegen­vallen, denken we.

alt
Duur, duur­der, duurst. Langza­am maar zek­er vorderen we in deze richt­ing. Om een cock­tail van 3.000 dol­lar te kun­nen aan­bieden, moet je alweer naar Las Vegas, dit­maal naar de Tryst Bar van het superdeluxe Wynn Hotel. Waarom het drankje de dubbelzin­nige naam Ménage à Trois heeft gekre­gen? Wel, er zijn 3 ele­menten in gecom­bi­neerd: een 23-karaat gouden drinkbek­ert­je, eet­bare goud­schil­fers en als zoet­mak­er Gold­en Syrup. Drie keer goud dus. En of het nog niet genoeg gouden gedoe is, kan je je cock­tail drinken via een gouden stroot­je, waaraan een ring met dia­man­ten soli­taire is geschoven. O ja, de drank zelf. Het is een sub­tiel mengsel van zeer zeldzame Cristal Rose cham­pagne van Roed­er­er, Hen­nesy Ellipse cognac (die we ook aantr­e­f­fen in een Bent­ley Side­car, zie boven) en Grand Marnier Cuvée Spé­ciale Cent Cinquan­tanaire. Als je die namen leest, hoor je de kas­sa al rinkelen.

alt

In dit artikel had­den we het al over New York, waar je kunt trak­teren met een Bent­ley Side­car tegen de niet zo zachte pri­js van 550 dol­lar. Nochtans is deze pri­js klein bier (vergeef ons deze ver­wi­jz­ing naar een drank die we niet zo direct verbinden met het soort gele­gen­heden waarover we het nu hebben) in vergelijk­ing met een Mar­ti­ni-on-the-Rock in The Blue Bar van The Algo­nquin in New York. Want nu belanden we in de serieuze pri­jsklasse. Want geef toe, 10.000 dol­lar ofwel 6.700 euro voor een kegelvormig glas gevuld met een helder drankje en een stok­je met wat oli­jven, dat is even slikken. Behalve als je van dicht­bij kijkt. Dan merk je onder­aan een gouden ring met een superbe dia­mant. En daar is het om te doen. Je moet je cock­tail immers drie dagen van tevoren bestellen, zodat de direc­tie van het Algo­nquin ervoor kan zor­gen dat de ring een dia­mant draagt naar wens, t is te zeggen emer­ald- of markies-cut. Wat de drank verder nog bevat zal je wel ont­gaan wan­neer je ziet hoe je invité(e) slok na slok vordert richt­ing kost­bare bodem.

alt

Als je dacht dat 10.000 dol­lar nogal pri­jzig is voor een cock­tail, dan heb je buiten de waard of beter gezegd de bar­man gerek­end van de Piano Bar in het chique Dher­a­ton Park Tow­er hotel in Lon­den. Daar kan je namelijk een Diamond/​Ruby cock­tail lat­en aan­rukken. Hou je cred­it card in aanslag, want zo dadelijk ben je
19.000 dol­lar ofwel meer dan 12.700 euro armer. Aan het ket­tinkje dat non­cha­lant over de rand van het glas bun­gelt prijkt dan een ring met een dia­mant van 2,6 karaat, dat is dan toch 0,52 gram gekristalliseerde kool­stof van top­kwaliteit.
Ter­wi­jl je observeert hoe je gen­odigde slok­je na zuinig slok­je de bodem van h et glas in zicht brengt, vraag je je af wat er zoal aan ingrediën­ten in de cock­tail zijn ver­w­erkt. Dis­creet des­gevraagd zal de ober je vertellen dat het vooral Charles Hei­d­sieck cham­pagne is, Remy Mar­tin Louis XIII cognac, angos­tu­ra kruiden­mix en wat suiker.

alt

Als je dacht dat met 19.000 dol­lar voor een glaas­je-annex-juweel zowat alles gezegd is, dan heb je het grondig mis. En als we zeggen grondig, dan menen we het.
Wat dacht je van een Daz­zle in de Sec­ond Floor bar in de Engelse indus­tri­es­tad Man­ches­ter? Voor 51.200 dol­lar ofwel een slordi­ge 34.000 euro kan je aan je verblufte gezelschap een drankje aan­bieden, waar ze nog lang zullen over naprat­en. Om maar te zwi­j­gen van je boekhoud­er als hij je onkosten­staat moet ver­w­erken. Een Daz­zle is eigen­lijk heel een­voudig. Je klutst wat roze cham­pagne bij wat lychee likeur, samen met nog wat smaakgevende dit­je en dat­jes. Maar dan plon­st de bar­man, in het oog gehouden door enkele secu­ri­ty-kleerkas­ten, een 18-karaat wit­gouden ring, bezet met roze toer­mal­i­jn en bril­jan­t­jes in het drankje, dat ver­vol­gens door een ober met tril­lende han­den naar je tafelt­je wordt getrans­porteerd. Onder het wak­ende ook van de kleerkas­ten kan je gezelschap dan geni­eten (nou ja) van het drankje en dan qua­si-ver­rukt de klet­snat­te ring te voorschi­jn halen. Is dat niet leuk? Is dat niet het volle leven?

Hier­mee komen we aan het einde van onze tocht in de wereld van de rijk­sten, die onbeschaamd maand- en zelfs jaarsalaris­sen spenderen aan de ene of de andere cock­tail. Om toch even bij stil te staan.

Intussen hebben we dorst gekre­gen van al deze beschri­jvin­gen van cock­tails. We stap­pen dan maar de koelka­st op zoek naar een bru­in abdi­j­bier. Veruit niet zo exclusief, niet zo duur als al deze cock­tails, maar naar onze smaak niet te versmaden. 

Jan Van Besauw
Pub­li­cist voor US Mar­kets
________________________________________
Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en artikels over uiteen­lopende onderwerpen.


Reageren

Anonieme comments achterlaten is niet toegestaan. Hiervoor moet u ingelogd zijn. Login »
Turbo’s zijn complexe instrumenten en brengen vanwege het hefboomeffect een hoog risico mee van snel oplopende verliezen. 7 op de 10 retailbeleggers verliest geld met de handel in turbo’s. Het is belangrijk dat u goed begrijpt hoe turbo’s werken en dat u nagaat of u zich het hoge risico op verlies kunt permitteren.