Onderstaande charts behoeven geen uitleg om te laten zien dat de ééndaagse val van goud met $84 of 5,38% en zilver met $1,81 of 6,54% volledig in tandem met voorbedachte rade door de Fed georkestreerd bleek te zijn.
Zoals in mijn laatste column [ Edelmetaal in discrediet? ] stond te lezen, was niet uit te sluiten dat goud en zilver nog verder zouden kunnen dalen. Goldman Sachs liep hierin voorop, zoals dat ook gebeurde met de beurs in 2009. Deze bank zag recent al niveaus in het verschiet richting $1.300 en heeft naar alle waarschijnlijkheid hierop zelfs de marsroutes uitgezet door massaal short te gaan zoals dat ook gebeurde in 2007 met de subprime hypotheken.
Hoewel de edelmetaalmarkt al vanaf september 2011 in afbrokkeling verkeert, is de vraag wat nu de directe aanleidingen c.q. voorwendsels waren voor deze georkestreerde val.
1. de dreiging tot verkoop van Cyprus’ goudvoorraad (zou doodklap voor Cyprus betekenen!)
2. Merrill Lynch door olie op het vuur te gooien middels een aangekondigde verkoop van 4 miljoen ounces (erg onwaarschijnlijk, tenzij op papier)
3. het valse gerucht dat de Fed de opgekochte hypotheekschuld zou gaan spuien (ondenkbaar want dat zou direct de rente omhoog stuwen en de obligatie- en hypotheekmarkt opblazen)
4. de angst van de Fed dat de dollar* te veel terrein zou verliezen (reëel)
5. de dreigende leegloop van buitenlandse opslag uit de kluizen van de Federal Bank of New York, waarmee “het spelletje” op de COMEX in de verdrukking komt (reëel).
Met de val van de dollar zou de Fed de controle over de rente verliezen en dat zou de directe aanleiding zijn voor een forse terugval van de obligatie- en de aandelenmarkt. De dollar dient de safe haven te blijven en niet het edelmetaal dat als barometer van de kapitaalmarkt dient.
Om dezelfde reden blijkt er volgens dr. Paul Roberts, voormalig staatssecretaris van het Amerikaanse ministerie van Financiën, druk op de nieuwe Japanse premier Abe te zijn uitgeoefend om de yen naar beneden te drukken en dat zou ook gelden voor Draghi om de euro omlaag te halen. Als dat juist is zou er prioriteit worden gegeven aan een sterkere dollar om te voorkomen dat de import de prijzen te veel opstuwt. Anderzijds is een sterkere dollar juist weer niet aantrekkelijk voor de export. Kortom, het wordt steeds meer wrikken en trekken aan een dood paard.
Intussen zit de angst er bij beleggers goed in en dat was ook één der Fed doelstellingen. Daarmee poets je natuurlijk de fundamentals niet weg evenmin als de fundamentele redenen om edelmetaal te bezitten. Sterker, de krachten waaronder het depreciëren van de munt, de continue negatieve rente, de afnemende economische groei alsmede de vrees voor (hyper)inflatie worden alleen maar sterker.
Samengevat, de prijs van het edelmetaal kan alleen omlaag via de interventies op de COMEX in New York maar zou uit vrije marktoverwegingen alleen maar moeten stijgen. Zonder deze voortdurende interventies zouden goud en zilver respectievelijk al boven $2.500 en $50 hebben gestaan. Voor zilver zou dan de verhoudingsgewijze achterstand nog niet eens zijn weggewerkt. Als advies geldt gebruik te maken van de lagere niveaus, zoals de Aziaten dat als lachende derde ook grootschalig doen. Voor nu en voor de langere termijn geldt dat alleen goud het echte geld zal blijken te zien. We bevinden ons in de nadagen met de laatste hic-ups van het dollar‑, euro- en yenregime. Alleen weten we niet wanneer dit “papieren sprookje” zal eindigen. Dus hou je vast aan JP Morgan’s (ja, van dié bank) uitspraak uit de jaren ‘30:
Gold is money and paper is a delusion.
Robert Broncel
voor US Markets