De opmars van de Aziatische Staatsfondsen

Cen­trale banken bezit­ten wereld­wi­jd ongeveer $ 7,5 biljoen ($ 7.500.000.000.000) aan reserves.

Ver­reweg het meeste daar­van wordt aange­houden in US dollars.

De exporterende lan­den in Azië (China,Japan) en de grond­stof­fen­lan­den (Rusland,Saoedi Ara­bië) bezit­ten de groot­ste reserves.

De aan­groei van de reserves accel­ereert en bedraagt nu ruim meer dan $ 1 biljoen per jaar.

De top 3: Chi­na $ 1,75 biljoen , Japan $ 1 biljoen , Rus­land $ 540 mrd.

.

De reserves zijn en wor­den hoofdza­ke­lijk gevoed door de USA. 

Door het lang­durige han­dels­bal­ansteko­rt van de USA (Ameri­ka impor­teert ca. $ 700 mrd meer dan dat het expor­teert) wor­den de naar de USA exporterende lan­den over­spoeld met US dollars.

.

De dol­lar­reserves zijn tot nu toe vee­lal belegd in oblig­aties, hoofdza­ke­lijk Amerikaanse Treasuries.

Meer dan de helft van de uit­staande Amerikaanse trea­suries is in buiten­landse handen.

De oplopende inflatie en de onge­zonde finan­ciële huishoud­ing van de USA zullen er hoogst­waarschi­jn­lijk voor zor­gen dat de rente in de toekomst zal gaan sti­j­gen, het­geen oblig­atiebe­leg­gin­gen min­der aantrekke­lijk maakt.

Ook de voort­durende waardedal­ing van de US Dol­lar hebben de cen­trale banken doen besluiten om de reserves in de toekomst meer te gaan sprei­den, onder andere in het opzetten van SWF’s.

.

Noor­we­gen (olie) is eigen­lijk als één van de eerste lan­den begonnen met het opzetten van een ​“nation­aal beleggingsfonds”.

In 1997 is het Nor­way Glob­al Pen­sion Fund (heette eerst Petro­le­um Fund) opgericht.

Doel van het fonds is dat ook vol­gende gen­er­aties voordeel hebben van de huidi­ge olie inkomsten. 

Een deel van de olie opbreng­sten wordt in dit fonds gestort en daarmee wor­den wereld­wi­jd aan­de­len en oblig­aties aangekocht. Het fonds groeit jaar­lijks met $ 50 mrd en heeft nu een kleine $ 400 mrd aan beleg­gin­gen in bezit.

Per inwon­er is inmid­dels ca. $ 80.000 gespaard.

In Ned­er­land daar­ente­gen wor­den de aardga­sop­breng­sten meegenomen in de rijks­be­grot­ing. De aardgas­bat­en wor­den in feite dus nu gebruikt en niet of bij­na niet gere­serveerd voor de toekomst. In het buiten­land wordt dit beleid ​“the Dutch dis­ease” genoemd. 

.

De laat­ste jaren zijn steeds meer lan­den (vooral Azi­atis­che lan­den) met grote val­u­taire reserves ​‘nationale beleg­gings­fond­sen’ oftewel SWF’s gaan opzetten. 

Tot op heden bedraagt de totale wereld­wi­jde inleg in SWF’s naar schat­ting tussen de 2 en 3 biljoen dollar.

Vol­gens een rap­port van Mer­rill Lynch zullen de SWF’s komende jaren groeien met bedra­gen tussen de $ 700 mrd tot $1.200 mrd per jaar. In 2011 verwacht Mer­rill Lynch dat min­i­maal $ 5 biljoen en max­i­maal $ 8 biljoen in SWF’s belegd zal zijn. Ter vergelijk: de totale werelde­conomie is ca. $ 50 biljoen.

.

Als dergelijke bedra­gen de komende jaren belegd moeten gaan wor­den zijn we als beleg­ger natu­urlijk zeer geïn­ter­esseerd waarin deze SWF’s waarschi­jn­lijk zullen gaan beleggen.

.

In feite kun­nen we hoe dan ook 2 din­gen vaststellen:

.

1. de berei­d­heid tot het aan­houden van nog hogere dol­lar­reserves is ger­ing. Cen­trale banken kiezen steeds meer voor diver­si­fi­catie van hun reserves.

Qua val­u­ta zal de komende jaren wereldwijd;

het aan­deel van de USD min­der worden

het aan­deel van de Euro gelijk bli­jven tot licht stijgen

het aan­deel van andere val­u­ta (vnl Azi­atis­che val­u­ta) stijgen.

.

2. het per­cent­age van oblig­atiebe­leg­gin­gen zal ver­min­deren ten gun­ste van beleg­gin­gen in aan­de­len, grond­stof­fen of aan grond­stof­fen­gere­la­teerde beleggingen.

.

SWF’s zullen er hoofdza­ke­lijk voor kiezen om belan­gen te kopen in bedri­jven. De kans dat SWF’s grote bedri­jven in z’n geheel opkopen is klein want dat zou voor­namelijk lei­den tot meer pro­tec­tion­isme in veel lan­den het­geen voor de werelde­conomie niet wenselijk is. Als voor­beeld: de recen­telijk opge­bouwde min­der­hei­ds­be­lan­gen in west­erse finan­ciële instellingen.

Lan­den met weinig grond­stof­fen en/​of met een grote (toekom­stige) grond­stof­fen­be­hoefte zullen een gedeelte van de SWF’s gaan aan­wen­den om belan­gen te nemen in mijn­bouwbedri­jven of energiecon­cerns. Op die manier kri­j­gen ze meer invloed op grondstoffenreserves.

.

De trends die we m.b.t. de SWF’s de komende jaren mogen verwachten:

.

1. ver­schuiv­ing van rent­e­dra­gend naar meer risico

2. ver­schuiv­ing van staats­gere­la­teerd naar de pri­vate sector

3. min­der vraag naar USD gere­la­teerde beleg­gin­gen en meer naar non USD gere­la­teerde beleggingen

4. Azië bez­it de groot­ste val­u­taire reserves; Azi­atis­che SWF’s zullen vooral ingezet wor­den om de Azi­atis­che belan­gen en economie ten goede te doen komen. Focus zal zijn op Azië.

.

Bij Tau­ruz spe­len we in op deze trends.

.

Rik Veld­huis

Dagelijks mark­t­com­men­taar na 10.00 uur op www​.tau​ruz​.nl

.

Het is niet uit­ges­loten dat door Rik of col­le­ga’s van Total Invest­ment Ser­vices zow­el privé als voor relaties in de deze col­umn beschreven fond­sen wor­den en zullen wor­den aangehouden. 

www​.invest​.nl