De laatste Bubble ?

Van­wege het feit dat de USD nog steeds de belan­grijk­ste wereld­munt is en de komende jaren ver­moedelijk ook bli­jft wordt nog steeds veel geld belegd in Amerikaans staatspa­pi­er. Vooral veel Azi­atis­che lan­den (export/​grondstoffen) hebben een groot gedeelte van hun val­utare­serves in Amerikaanse trea­suries belegd. Door de kredi­et­cri­sis, de wereld­wi­jde ​‘delever­ag­ing’ en solv­abiliteit­sprob­le­men bij banken is recen­telijk ook veel vluchtkap­i­taal belegd in Amerikaans staatspapier. 

De koersen van de trea­suries zijn dan ook flink geste­gen waarmee het ren­de­ment geza­kt is tot his­torische dieptepunten.

Op 3 maands Amerikaans over­hei­dspa­pi­er wordt nog slechts een ren­de­ment geboekt van ca. 0,2% .

.

.

.

Ook de 30 jarige bond staat nog steeds rond recordhoogte

.

.

.

en daarmee de yield van de 30 jarige op een dieptepunt van ca. 4,25%

.

.

.

Deze yields zijn niet vol­doende om com­pen­satie te bieden aan de (offi­ciële) inflatie en al hele­maal niet aan de vol­gens som­mi­gen (shad​ow​stats​.com) werke­lijke inflatie. Het reële ren­de­ment is dus negatief, hele­maal op de korte looptijden. 

Het ren­de­ment op trea­suries zal zek­er geen aan­lei­d­ing geven tot verdere koerssti­jgin­gen in de toekomst. 

Bli­jft over de veilige vluchthaven en gebrek aan alter­natieven waar­bij trea­suries ook in de toekomst op verdere koop­in­ter­esse mogen rekenen. 

Diegene die echter denkt in trea­suries de veilige haven te hebben ont­dekt moet, naast het negatieve reële ren­de­ment, ook ter­dege reken­ing houden met veel toekom­stig aan­bod van nieuw staatspa­pi­er (het Amerikaanse begrot­ing­steko­rt loopt astronomisch op), min­der koop­in­ter­esse van Azi­atis­che lan­den en bij rust op de finan­ciële mark­ten zullen alter­natieven weer aantrekke­lijk­er worden.

.

Een belan­grijk punt is ook (geldt niet alleen voor de USA) dat de vei­ligheid van­wege de aller­hoog­ste kredi­et­waardigheid toch wel min­der wordt door­dat west­erse lan­den voor steeds grotere bedra­gen garant gaan staan voor banken, verzek­er­aars, slechte lenin­gen, inter­ban­caire trans­ac­ties enz. 

Het gevaar bestaat dat (kleinere) lan­den kun­nen wor­den meege­zo­gen in de finan­ciële cri­sis en in moeil­ijkhe­den kun­nen komen. Zoals bijvoor­beeld IJsland.

.

.

Rik Veld­huis

Colum­nist bij US Markets