DE HEILIGE GRAAL

Wat zou het mooi zijn wanneer je als belegger een handelsstrategie zou kunnen vinden die onder alle omstandigheden winst zou opleveren. Zo’n ideale handelsstrategie of “heilige graal” zou voor een constante stroom van inkomsten zorgen en ons in staat stellen voornamelijk aan de aangename dingen van het leven deel te nemen.


Ik ben ervan overtuigd dat de financiële markten te complex en te onzeker zijn om hun dynamiek in een aantal handelsregels volledig te kunnen vatten en geloof dan ook niet in het bestaan van zo’n heilige graal. Elke handelsstrategie die we verzinnen, of die nu gebaseerd is op fundamentele, technische of kwantitatieve analyse, is naar mijn mening per definitie suboptimaal en zal niet in de buurt komen van de heilige graal. Dit is een “fact of life” waar we als beleggers mee zullen moeten leren leven.

En zo moeilijk is dat niet. Het vereist alleen een andere manier van denken. Laten we om dat aan te tonen even een uitstapje maken naar de reële economie. Stel we bekijken de resultatenrekening van een bedrijf dat computers verkoopt aan andere bedrijven. De onderneming heeft zo’n 40 toeleveranciers van onderdelen die door het bedrijf worden geassembleerd tot computers. Vervolgens heeft de onderneming 10 klanten aan wie deze computers voor discountprijzen worden verkocht. De omzet van het bedrijf bedraagt €15 miljoen, terwijl de kosten zo’n € 13 miljoen bedragen. Het vermogen van de onderneming bedraagt €10 miljoen, zodat jaarlijks een winst wordt gerealiseerd van zo’n 20%. Als we dit bedrijf zouden beoordelen zoals we doorgaans beleggingsstrategieën bekijken, dan worden we niet al te vrolijk. Om te beginnen maakt dit bedrijf slechts in 20% van de gevallen winst. Immers, van elke 50 transacties die in de boekhouding voorkomen, zijn er slechts 10 winstgevend (de verkoopfacturen). Binnen de Nederlandse markt voor computers (een miljardenmarkt) heeft de onderneming een zeer klein marktaandeel (en “mist” dus veel winst). In diezelfde markt worden vele soortgelijke computers voor hogere prijzen verkocht (de onderneming neemt dus te laat winst) en als klap op de vuurpijl maakt de onderneming alleen maar verlies in de eerste helft van het jaar aangezien de systeem pas na assemblage worden verkocht ( de onderneming leidt dus forse –tussentijdse- verliezen of “drawdowns”). Niet veel soeps zou je zeggen, ware het niet dat de onderneming aan het einde van de rit een uitstekend rendement op geïnvesteerd vermogen weet te behalen. Als ondernemers op dezelfde manier naar hun bedrijf zouden kijken als beleggers naar hun handelsstrategieën dan zouden er nog weinig mensen ondernemen!

Ik ben ervan overtuigd dat beleggen gezien moet worden als het runnen van een onderneming. Winsten en verliezen in de effectenhandel zijn daarbij synoniem aan kosten en opbrengsten in de ondernemingssfeer. Een ding is zeker: als je als ondernemer niet bereid bent kosten te maken dan zul je ook geen omzet realiseren. Bij beleggen is het niet anders. Als je niet bereid bent risico te nemen (lees verliesgevende transacties te accepteren) zul je nooit winsten kunnen noteren. De ondernemende belegger probeert zijn winst te maximaliseren. Daarbij gaat het om wat er jaarlijks onder de streep staat, niet hoe de verlies- en winstrekening er precies uitziet.

Succes met uw onderneming!