De FED pompt voort, wat met goud?

300 mil­jard staat­soblig­aties zullen gekocht wor­den. De FED wil er alles aan doen om de rente­tarieven laag te houden, en dit­maal wou ze de lange ter­mi­jn­rente naar bene­den kri­j­gen. In de stri­jd tegen de economis­che recessie heeft de FED immers al heel wat pijlen ver­schoten. Met een basis­rente van 0,25% (vast­gelegd op 16/12/2008) heeft de FED nauwelijks nog ruimte om de korte ter­mi­jn­rente als wapen tegen de economis­che achteruit­gang in te zetten. En dat Bernanke er niet meer van uit­gaat dat we dit jaar nog een economisch her­s­tel mogen ver­welkomen, blijkt nu wel uit deze nieuwe maa­trege­len. 300 mil­jard is opnieuw een bedrag om stil van te wor­den. De komende zes maan­den moet die z’n weg vin­den naar staat­soblig­aties met lan­gere loop­ti­j­den. Wat is het doel? Door het opkopen van staat­soblig­aties zakt hun ren­de­ment. Woens­dag zagen we al onmid­del­lijk het effect toen de Amerikaanse tien­jaarsrente intra­day met maar lief­st 48 basis­pun­ten zak­te tot 2,53%. Indi­rect helpt dit ook de bedri­jf­soblig­aties: nieuwe uit­giftes zullen immers min­der hoge ver­goedin­gen moeten aan­bieden, waar­door de bedri­jven een stuk goed­kop­er geld uit de markt kun­nen halen. En de staat op haar beurt zal nieuwe oblig­aties kun­nen uit­geven tegen eve­neens lagere rentes (als het effect van deze maa­trege­len ten min­ste een tijd­je aanhoudt). 

Dat de sit­u­atie bij­zon­der schri­j­nend is, angst­val­lig negatief zeg maar, toont aan dat het hier niet bij bleef: de FED besliste woens­dag om maar lief­st 1.150 mil­jard dol­lar extra in de economie te pom­pen. Want naast de reeds ver­noemde 300 mil­jard, zit ook 750 mil­jard voor herver­pak­te hypotheken en 100 mil­jard voor oblig­aties van hypotheek­maatschap­pi­jen zoals Fred­die en Fannie. 

Wat opvalt bij deze bij­zon­dere maa­tregel is dat deze unaniem werd goedgekeurd door de stemgerechtigde bestuurders. 


Het is voor de hand liggend te con­clud­eren dat we nog gitzwarte economis­che tij­den tege­moet tre­den. Het bli­jft nog wel even wacht­en op teke­nen van hero­plev­ing. In de tussen­ti­jd vrees ik een verdere achteruit­gang van de vast­goed­markt met miss­chien wel hevige dalin­gen van de vast­goed­pri­jzen. Ik zie dit vooral in de UK, de VS, maar ook in Ned­er­land en in wat min­dere mate in Bel­gië. Investerin­gen van het bedri­jf­sleven daar­ente­gen zie ik voorzichtig opleven (de recente over­name­bericht­en zijn wat dit betre­ft voor mij een voor­bode hier­van), met de klem­toon op voorzichtig. De Amerikaanse con­sument zie ik een stuk voorzichtiger wor­den, en het effect hier­van op de Amerikaanse economie mag geen­szins onder­schat worden. 

En wat met de goud­pri­js?

Bij dit alles stel ik mij vra­gen bij het verdere ver­loop van de goud­pri­js. Woens­dag was het effect even­wel duidelijk: de dol­lar zocht begri­jpelijk lagere regio­nen op, en de goud­pri­js reageerde met een fikse opstoot van 55 dol­lar naar 945 dollar. 
Het gebeuren zorgt bij mij echter voor een tweestri­jd als het erover gaat een idee te vor­men van wat ik verwacht van de goudprijs. 
Lez­ers weten dat ik op de lange ter­mi­jn posi­tief ben voor de goud­pri­js. De grote onzek­er­heid, het wanke­len van het finan­cieel sys­teem, de mogelijkheid die nu gecreëerd wordt dat we in tij­den van hyper­in­flatie terechtkomen, de min­dere pro­duc­tie in goud­mi­j­nen, de druk die de USD verder zal ondervin­den: het zorgt ervoor dat ik vind dat je bin­nen je porte­feuille rustig tot een 10 – 20% van je ver­mo­gen in deze grond­stof mag parkeren. 
Toch heb ik twi­jfels op kor­tere ter­mi­jn: indi­en de FED er daad­w­erke­lijk in slaagt een tijd de rente laag te houden, en de inflatie flirt met deflatie, dan kan dit vol­gens mij tijdelijk op de goud­pri­js drukken. In die zin is voorzichtigheid gebo­den. Het is best mogelijk dat we terug regio­nen van 750 – 800 USD opzoeken bin­nen enkele maan­den, nu het goud­mo­men­tum miss­chien wat op de achter­grond zal komen. U merkt mijn voorzichtige woord­keuze: ik heb twi­jfels. Wat ik vooral vreemd vind is dat de goud­pri­js in het laat­ste half jaar niet veel meer is geste­gen. De fac­toren die goud onder­s­te­un­den en de fysieke aankopen waren immers der­mate aan­wezig dat ik het heel vreemd vind dat het goud de 1.000 USD-grens niet duidelijk heeft genomen. Ik bli­jf dan ook voorzichtig, zek­er inza­ke turbo’s en opties. Zolang deflatie om de hoek komt kijken, hou ik er reken­ing mee dat de goud­pri­js een tijd­je onder druk kan komen te staan. 


Johan Lam­ote voor USMarkets 

De auteur heeft geen posi­ties in de bespro­ken waarden.