De ellende lijkt nog niet voorbij

Citi-bestu­ur­der Her­nan­dez Ramirez heeft de pen­sioens­gerechtigde leefti­jd bereikt en vertrekt uit de top van de bank, maar gaat niet zielig achter de gera­ni­ums zit­ten. Inte­gen­deel. Her­nan­dez bli­jft actief als ​‘vliegende keep’ bij Citi-dochter Ban­co Nacional de Mexico.

Citi maakt het de Mex­i­caan erg aantrekke­lijk om nog een tijd­je door te werken: hij mag gebruik bli­jven mak­en van de privé­jet van de bank. Dergelijke priv­i­leges zijn duur: Citi legde in 2007 $ 2,6 miljoen neer om het vlieg­tu­ig- en helikopterge­bruik van Her­nan­dez, alsmede de beveilig­ing van de bestu­ur­der en zijn fam­i­lie te financieren. Hoewel CEO Vikram Pan­dit het goede voor­beeld geeft ‑hij beperkt zijn salaris tot $ 1 per jaar tot­dat Citi weer win­st­gevend is- zijn de excessen bin­nen de bank dus nog lang niet voor­bij. Zolang dergelijke uitspat­tin­gen plaatsvin­den bin­nen een bedri­jf dat met belast­inggeld op de been wordt gehouden, kan het lang duren voor­dat het vertrouwen in de finan­ciële sec­tor is terugge­keerd. Op Wall Street is de vertrouwen­scri­sis in ieder geval aller­minst voor­bij: de S&P500 brak onlangs neer­waarts uit een con­sol­i­datiedriehoek. Daarmee bereik­te de index het laag­ste punt van dit jaar en komt de low van 2008 in zicht. Ook de Dow Jones bevin­dt zich inmid­dels rond het dieptepunt van de afgelopen 5 jaar. De Nas­daq weet even­min te over­tu­igen: de index door­brak de sti­j­gende ste­un­li­jn en zoekt naar hou­vast. Kor­tom, de kou is nog lang niet uit de lucht. 

Rente ver­vol­gt dal­ende trend

Van­wege de aan­houdende kredi­et­cri­sis mij­den beleg­gers aan­de­len en vlucht­en zij in staat­soblig­aties, waar­door de rente onder druk is komen te staan. Waar beleg­gers eerder bang waren voor inflatie, is de markt inmid­dels ten prooi gevallen aan het gevaar­lijke deflatiemon­ster. Zow­el in Ameri­ka als in Europa zijn de con­sumenten- en pro­du­cen­ten­pri­jzen de afgelopen maan­den in ijl­tem­po gedaald. Beleg­gers vrezen een mas­sale kop­ersstak­ing, waar­bij het Japan-sce­nario opdoemt. Japan wordt al twintig jaar gege­seld door het deflatiespook. De Europese Cen­trale Bank staat onder een enorme druk om, eve­nals de Fed en de Bank of Eng­land, het rente­tarief de komende maan­den verder neer­waarts aan te passen. Begin dit jaar ver­laagde Trichet cum suis de Europese rente met 50 basis­pun­ten naar 2%. Sinds de bodem van jan­u­ari (rond 3,5%) liet de rente een sterk her­s­tel zien. De korte ter­mi­jn weer­stand rond 3,9% werd door­bro­ken en de rente heeft een nieuwe top neergezet, waar­na een pas op de plaats werd gemaakt. Bezien we de ontwik­kel­ing van de rente op lange ter­mi­jn, dan wordt duidelijk dat aan de sti­j­gende trend vanaf 2005 vorig jaar, abrupt een einde gekomen is. De hard­nekkige, meer­jarige down­trend bli­jft daarmee intact en drukt de rente verder omlaag.

Nikkei gaat ten onder

De Japanse index noteerde 20 jaar gele­den rond 40.000 pun­ten. Sinds­di­en kan de Nikkei zich niet aan de decen­ni­alange bear mar­ket ont­worste­len. Beleg­gers die een buy and hold-strate­gie hanteer­den, dan wel passief de index vol­gden, staan inmid­dels op een ver­lies van cir­ca 80%. Eind okto­ber door­brak de Nikkei zelfs de bodem van 2003, waarmee een laag­ste slot­stand in meer dan 25 jaar werd bereikt. De Nikkei her­stelde zich weliswaar sterk vanaf een dieptepunt rond 7000 pun­ten, maar het her­s­tel strandde ver­vol­gens op een niveau rond 9500 pun­ten. In jan­u­ari werd een lagere top net boven 9000 pun­ten gevor­md. Recent werd de 8000-pun­ten­grens opnieuw neer­waarts door­bro­ken, waarmee een terug­keer naar het dieptepunt van novem­ber een reëel sce­nario werd. Nog steeds is er niet veel reden om te juichen: de Nikkei bevin­dt zich nog alti­jd in een dal­ende trend. De uiterst export­gevoelige beurs staat zwaar onder druk van­wege de wereld­wi­jde economis­che neer­gang. De Japanse economie kromp in het vierde kwartaal met 3,3% ten opzichte van het voor­gaande kwartaal en daalde zelfs 12,7% op jaar­ba­sis. Dit zijn de slecht­ste cijfers van Japan in 35 jaar.

EuroStoxx50 op zoek naar bodem

De EuroStoxx50 staat er beroerd voor. Deze maand werd een lagere top ten opzichte van jan­u­ari gevor­md. Vraag is nu of de lagere top gevol­gd zal wor­den door een dito bodem. Het gaat erom span­nen, aangezien de Stoxx50 de bodem van jan­u­ari momenteel aan een test onder­w­erpt. Als deze ste­un het begeeft, dan moeten we voor het erg­ste vrezen. Ook de nationale indices van Europa staan er zwak voor: de CAC40 tuimelde recent uit een korte ter­mi­jn uptrend. De index zette deze maand een lagere top neer ten opzichte van jan­u­ari en is nu op zoek naar een bodem. In het beste sce­nario wordt er een bodem gevor­md rond het niveau waar de index aan het begin van deze maand hou­vast vond. Ook de DAX oogt uit­geput: net als de Franse CAC40 heeft de Duitse DAX deze maand een lagere top ten opzichte van jan­u­ari gevor­md en is de index op zoek naar een bodem. Een door­braak van de genoemde dieptepun­ten zou opnieuw tot een mas­sale sell-off kun­nen leiden.

Met vrien­delijke groet,

www​.beurs​bul​letin​.nl
www​.beleggen​.com

Harm van Wijk

Wilt u dit dag­com­men­taar per e‑mail ont­van­gen? Klik dan op boven­staande link.