De economie tuimelt de afgrond in

En dan ver­lat­en we het tech­nis­che plaat­je en bevin­den we ons zow­el tussen in de macro-economis­che indi­ca­toren als tussen de bloe­drode mas­s­apsy­chose die zich steeds mas­saler in beweg­ing zet. 
Lat­en we eerste enkele macro-economis­che indi­ca­toren wat van dichter­bij bek­ijken. De voor­bi­je week waren die immers opnieuw weinig rooskleurig. Niet dat ze drama­tisch onder de verwachtin­gen lagen; maar besef dat deze in de huidi­ge pes­simistis­che sfeer immers als flink negatief uitge­drukt waren. Werk­loosheid VS feb: 8,1%; aan­tal banen feb. – 651.000; BBP-groei Euro­zone KW4: ‑15%, index aanstaande huizen­verkopen VS: ‑7,7. Het is duidelijk dat als we aan dit tem­po verder gaan we in een erge depressie kun­nen terecht komen. 
Negatieve noot kwam er verder van de wereld­bank, die ervan uit gaat dat de werelde­conomie voor het eerst sinds WOII gaat krimpen. 

Negatieve bericht­en alom dus, kijk er maar de media op na, spreek maar met ver­schil­lende mensen. Ik kri­jg de indruk dat veel fun­da­mentele zek­er­he­den aan het sneu­ve­len zijn. Zal papi­er geld z’n waarde behouden? Zal de staat op het einde van deze depressieve rit onze rijk­dom aanslaan (en ook ons fysiek goud)? Hoe lang kan ik m’n job nog behouden? Zal ik m’n won­ing kun­nen bli­jven afbe­tal­en? Zit m’n geld nog wel veilig bij de banken? 
Het negatieve kud­de­denken begint ver­lam­mende pro­por­ties aan te nemen. Kleine en grotere beleg­gers wacht­en angst­val­lig af om te investeren en piek­eren zich suf over het innemen van mogelijke posi­ties. En toch vraag ik me af: hebt ú het nu al min­der breed (afgezien van uw dal­ende aan­de­len­porte­feuille)? Hebt u reeds daad­w­erke­lijk bezuinigd op eten, drank, inter­netkosten, kledij, etc? Uit­ge­zon­derd voor die mensen die daad­w­erke­lijk hun job kwi­j­traak­ten, zie ik weinig veran­derin­gen in het straat­beeld: er wordt gegeten op restau­rant, er bli­jven mensen komen naar wijn­proev­er­i­jen, er rij­den veel nieuwe wagens in m’n omgev­ing, er wor­den huizen gebouwd, con­certen bli­jven grote getal­en toe­ho­orders lokken. Of moet de buikriem nog aangetrokken wor­den? Wellicht wel een beet­je. Maar vergeet niet dat velen een der­mate grote rijk­dom opbouw­den dat ze zullen kun­nen bli­jven con­sumeren, al zal dit dan wat min­der onbe­zon­nen gebeuren dan voorheen. 

Als ik vorige week de verdere neer­gang van bankaan­de­len bekeek, dan kwam bij mij toch een gevoel van over­dri­jv­ing naar boven. Bek­ijk de afs­lacht­ing op de beurs van Brus­sel van Dex­ia en KBC, bek­ijk op Ams­ter­dam het onover­win­nelijk gewaande ING. Allen ver­loren meer dan 95% ten opzichte van hun top. Allen ken­nen daad­w­erke­lijk grote tot zeer grote prob­le­men, maar tegen de huidi­ge koersen kri­jg ik een wel erg groot uitverkoop-gevoel. 
Bek­ijken we de CDS (cred­it default swaps) van de banken, en je ziet de afgelopen weken opnieuw een forse sti­jging. De markt ziet banken niet zit­ten, is bij­zon­der angstig voor wat nog kan komen. Dit had uit­er­aard ook z’n gevol­gen voor de bankoblig­aties die nieuwe laagten opzocht­en. Oppor­tu­niteit­en? Voor mensen met een dynamisch beleg­ging­sprofiel zie ik hier toch voorzichtige kansen. 

En als zelfs War­ren Buf­fet — die nota bene enkele maan­den gele­den nog opti­mistisch adviseerde om te begin­nen met kopen – begint te orake­len over rav­i­j­nen, dan weet je dat voorzichtigheid alleszins gebo­den is, of begint ook War­ren de ped­alen te verliezen? 

Ik zie dus kleine oppor­tu­niteit­en in som­mige oblig­aties, en zek­er ook in com­modi­ties. Als we de grafiek van de CRB-index bek­ijken, dan zien we trouwens hoe erg de economis­che afkoel­ing heeft huisgehouden. 

Zow­el tech­nisch als fun­da­menteel zie ik hier kansen om long­posi­ties op te bouwen. 

En bin­nen die com­modi­ties bli­jf ik denken aan olie, die van­daag trouwens een mooie opstoot liet zien. 

Voor de rest bli­jf ik voorzichtig: ook mijn aan­de­len­posi­ties die ik het laat­ste half jaar aankocht kijken tegen ver­liezen aan (uit­ge­zon­derd Petro­bras), maar lijken mij nog steeds goede investerin­gen voor de lan­gere ter­mi­jn, of toch min­stens voor de bear mar­ket ral­ly die ik toch bin­nenko­rt verwacht. 
Cash is nog steeds king, maar de ver­goedin­gen begin­nen te slinken. 

En dan komt het lange ter­mi­jn­plaat­je bij mij opnieuw aan­draven met de mogelijkheid van hoge inflatie. Het meest inter­es­sante hier lijkt me nog steeds een goud­posi­tie. Hier kijk ik nog even de kat uit de boom en ik wil aan iets lagere pri­jzen instap­pen. Mis­ter Doom (Marc Faber) schri­jft hierover in z’n maart-rap­port (met dank aan Geert, ;-)) en beveelt het edele metaal aan als indekking tegen het gigan­tis­che tem­po waarte­gen momenteel geld wordt gedrukt. Ook al heeft goud het de laat­ste jaren wel heel erg goed gedaan tov aan­de­len en tov andere grond­stof­fen, hij ziet nog steeds potentieel. 
Opval­lend is trouwens dat ook Faber zich opmaakt voor een tussen­ti­jdse aan­de­len­ral­ly. Als die er komt, kan dit de aan­dacht van goud miss­chien even­t­jes aflei­den. Vol­gens mij is het dan het moment om opnieuw in goud in te stap­pen of om je posi­tie wat te versterken. 


Johan Lam­ote voor USMarkets 

de auteur heeft long­posi­ties in Petro­bras, ING, ishares cor­po­rate bonds euro, RICIA cert.; geen posi­ties in de overige bespro­ken waarden