Binnenkort Duitsers aan de siësta?

Neen, het gaat niet over het klassieke mid­dagslaap­je, een vaste gewoonte voor heel veel mensen die niet (meer) tot de werk­ende klasse behoren. Het gaat over een siës­ta van Duitse werkne­mers tij­dens de kan­tooruren. Hier eens een heel andere inval­shoek over de ver­schillen tussen Noord en Zuid-Europa en wat de Duit­sers van bijvoor­beeld de Grieken wél kun­nen overne­men.



Vol­gens verk­larende woor­den­boeken is een siës­ta een mid­dag­dut­je, meestal na de maalti­jd. En er wordt fijn­t­jes aan toegevoegd dat het een typ­is­che tra­di­tie is in Zuider­se landen.

Een bek­ende siës­ta­houd­er was Napoleon, die zich soms tij­dens de voor­berei­d­ing van de zoveel­ste veld­slag, te mid­den van over en weer lopende en met kaarten zwaaiende gen­er­aals. Ook Sal­vador Dali en George W. Bush kon­den niet zon­der een tuk­je na het mid­dag­maal. In heel veel Azi­atis­che bedri­jven is een siës­ta heel gewoon en aan­bev­olen door de direc­tie omwille van de sti­jging van de pro­duc­tiviteit die wordt vastgesteld.

Annelie Bun­ten­bach, verte­gen­wo­ordig­ster van de vak­bond­sor­gan­isatie DGB (Dachor­gan­i­sa­tion der Gew­erkschaften in Deutsch­land) is van oordeel, dat ook elke Duitse werkne­mer het recht zou moeten hebben op een siës­ta op zijn of haar werk­plek. Haar voors­tel is aan­vanke­lijk op hoongelach onthaald, want de meeste van onze oost­er­bu­ren zijn van mening, dat hun Zuid-Europese mede­burg­ers lev­en in een ​‘dolce vita’ wereld onder de stralen van hun kop­eren mediter­rane zon.

In haar plei­dooi haalt Bun­ten­bach aan, dat ​‘een siës­ta het risi­co op een infarct ver­min­dert en de werk­lust verhoogt’.

Na haar betoog gin­gen er toch voorzichtige stem­men op, dat het idee miss­chien niet zo gek is als het lijkt. Immers, Duit­s­land kampt met dal­ende geboorte­ci­jfers, waar­door de werkne­mers langer actief zullen moeten bli­jven, zeg maar oud­er wor­den. Als een mid­dag­dut­je van een hal­fu­ur inder­daad de werkpresta­ties kan ver­hogen, zal de com­pet­i­tiviteit ook sti­j­gen en dat hebben de Duitse werkgev­ers gaarne.

Uit uni­ver­si­taire hoek is groeiende ste­un voor Bun­ten­bachs voors­tel, want daar is men van mening dat ​‘de mid­da­grust toe­laat een peri­ode van ver­min­derd ren­de­ment te over­bruggen. Na het mid­dageten is de aan­dacht ver­slapt en sti­jgt het gevaar voor werkongevallen’. En er wordt aan toegevoegd dat ​‘de siës­ta de effi­ciën­tie ver­betert, samen met het reac­tiev­er­mo­gen en het humeur’.

Tot op heden haalt bond­skanse­li­er Angela Merkel haar neus op voor het idee. Zij wil nog alti­jd het ima­go van de noest werk­ende Duitser bewaren als tegen­deel van de niet zo vin­nige Zuid-Euro­peaan. Nochtans is gebleken dat een gemid­delde Griek per jaar 2.119 uur werkt tegen­over 1.390 uur bij een gemid­delde Duitser.

Wan­neer wordt het tijd dat wij ook in Ned­er­land en Bel­gië ergens knusse slaaphoek­jes inricht­en in het ate­lier of in het kantoor?

Jan Van Besauw
Pub­li­cist voor US Mar­kets
________________________________________
Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en artike­len over uiteen­lopende onderwerpen.