Bernanke komt zijn belofte na
Zoals Ben Bernanke reeds in 2002 beloofd heeft zal hij indien de FED dit noodzakelijk acht, de beschikbaarheid van dollars vergroten zolang en zoveel als nodig blijkt om deflatie te voorkomen of te bestrijden. Vorige week woensdag was het zover, het besluit om staatsschuld op te kopen en extra geld te pompen in de hypotheek ellende bij Fannie en Freddy, kwam zelfs voor de financiële insiders als een enorme verassing. Gezien de eerdere acties van de FED en de vroegere uitspraken van Bernanke, in combinatie met de recente ongerustheid over de solvabiliteit van de USA vanuit China, was er toch op zijn minst een aanwijzing dat er drastische oplossingen moesten komen voor de enorme stapel T‑Bonds die de komende jaren nog verkocht moeten gaan worden.
Het belangrijkste gevolg van deze FED actie is niet zozeer dat er weer een dikke biljoen dollar wordt “bijgedrukt”, maar het signaal naar de rest van de wereld dat het geen loze kreten zijn. De Amerikanen hebben laten zien dat ze bereid zijn “all the way” te gaan als het gaat om crisisbestrijding. In de praktijk gebeurt dit door de devaluatie van de dollar. Willen de Chinezen hun Yuan niet sterker maken? De FED lost het op deze manier gewoon zelf op. Zwitserland gaf een week eerder al het voorbeeld door de Frank te verkopen om de waarde at te zwakken en de week daarvoor maakte een groep Aziatische landen waaronder Zuid-Korea en Japan al kenbaar dat er geen moeite meer wordt gedaan om de munt te verdedigen. Bank of England kan binnenkort 1 op 1 overstappen van de pond naar de Euro en Rusland was begin dit jaar al minder fanatiek geworden met het verdedigen van de Roebel. Het lijkt erop dat we de schuldsanering gaan afhandelen middels een kettingreactie van devaluatie acties, waarbij iedere regio haar concurrentie positie verbeterd door het laten afglijden van de lokale munt. Uiteindelijk zal deze neerwaartse spiraal wel weer stabiliseren maar we mogen slechts hopen dat het proces tussentijds niet op hol slaat.
In mijn artikel van 2 weken geleden, schetste ik een onwaarschijnlijk scenario over het gecoördineerd verdubbelen van prijzen en salarissen. Het signaal van de FED vertelt ons echter dat dit scenario in een vertraagde vorm wel degelijk de uitkomst van de crisisbestrijding zou kunnen zijn. De kans dat de centrale banken in de rest van de wereld in meer of mindere mate geen navolging geven aan de acties van de FED is gewoon niet zo groot. Deflatie en sanering van schulden, uithuilen en met een schone lei opnieuw beginnen? Het zou voor de lange termijn met afstand de beste oplossing zijn, maar blijkbaar wil geen bankier of politicus zich hieraan wagen.
Afgelopen maandag kwam minister van financiën Timothy Geithner vervolgens ook nog met de toelichting op het langverwachte plan voor een “bad bank”. Dit plan werd met een beursstijging van maar liefst 7% verwelkomd. Ik heb echt geen idee wat we hiervan moeten verwachten. In de jaren dertig zijn op ongeveer dezelfde wijze zo’n dikke 2 miljoen slechte hypotheken opgekocht en zijn eind jaren veertig de boeken met een licht positief resultaat gesloten. Belangrijke aantekening bij dit resultaat is wel dat deze periode gekenmerkt werd door stevige inflatie wat het afbetalen van de leningen vereenvoudigde.
Als AIG overeind gehouden wordt omdat voor een instorting van het financiële stelsel wordt gevreesd, zullen de uitbetalingen van credit default swaps e.d. gewoon doorgaan. ING, Rabobank en andere Europese banken, maar met name Goldman Sachs, Citigroup en collega’s krijgen keurig de door hen afgekochte risico’s uitbetaald. Dit betekent niets anders dan dat niet inbare tegoeden niet worden afgeboekt maar worden betaald met vers geld van de FED. De niet afgekochte risico’s worden voor een zacht prijsje (niet te hoog, maar ook zeker niet te laag) aan de “bad bank” verkocht. Er is geen instantie of persoon ter wereld die u kan vertellen wat de exacte situatie op dit moment is. De bedragen die ermee gemoeid zijn kunnen slechts bij benadering worden geschat omdat de onderliggende waarde door alle doublures als gevolg van het doorverkopen en (her)verzekeren van leningen geen inzicht geeft in de uiteindelijke omvang van de risico’s. Als u het wel weet hoor ik het graag.
Er zijn enkele heren die erkennen dat ze weliswaar de werkelijke omvang slechts bij grove benadering kunnen inschatten maar die wel degelijk de gevolgen goed lijken te overzien. Belegger Jim Rogers pleit niet voor niets voor de agrarische sector en de grondstoffenmarkt. Op termijn zullen we allemaal, ook de Aziaten en de Afrikanen, moeten eten en een huis willen bouwen. Hoe minder aardappelen, rijstkorrels, bakstenen of dakpannen per dollar of euro voorradig zijn, hoe hoger het prijskaartje op de verpakking. De FED heeft deze week definitief bevestigd dat mannen als Jim Rogers, Jim Sinclair, Jim Puplava en onze eigen Rienk Kamer al jaren zeer nauwkeurig uiteenzetten waar de ontwikkelingen op het gebied van gecompliceerde financiële constructies en producten uiteindelijk toe zullen leiden. Deze kerels zijn geen wiskundigen maar snappen gewoon hoe mensen, banken en regeringen denken en handelen. Oftewel ouderwets gezond verstand.
door: Jan Maarten Kops
US Markets
![...](http://cdnx.usmarkets.nl/bbimweb/uploads/profile-images/uploads/06/08/_profileLarge/99-8cbbe8fd.png)
Bernanke komt zijn belofte na
25 maart 2009, 14:07
|
US Markets Redactie
| leestijd: 5 minuten
|
moeilijkheid: 12 / 12
|
Zoals Ben Bernanke reeds in 2002 beloofd heeft zal hij indien de FED dit noodzakelijk acht, de beschikbaarheid van dollars vergroten zolang en zoveel als nodig blijkt om deflatie te voorkomen of te bestrijden.