Fed-voorzitter Ben Bernanke gaf onlangs een merkwaardige speech. In een adem liet hij weten dat het wat hem betreft nu maar eens uit moet zijn met de gulle kredietverlening door de VS-overheid en tegelijkertijd bleef hij vaag over de timing van deze maatregel.
Op dinsdag 25 augustus 2009 werd de 56-jarige Republikein Ben Bernanke door de Democratische president Obama benoemd voor zijn tweede ambtstermijn. Een drietal jaar eerder, op 1 februari 2006, benoemde de Republikein George W. Bush hem als opvolger van Alan Greenspan. Bernanke stond voor een ondankbare taak, want amper een jaar na zijn aanstelling trokken donkere wolken zich samen boven de economische en financiële wereld. Daarom werd reikhalzend uitgekeken naar wat president Obama zou doen omtrent het voorzitterschap van de Federal Reserve en het feit dat hij de voorzittershamer in dezelfde handen liet, betekent dat hij akkoord is met het beleid van Bernanke, die de bedenker is van de massale reddingsoperatie van vooral de blunderende banken. 
Op woensdag 10 februari 2010 gaf Bernanke een gedenkwaardige speech, waarbij hij het einde aankondigde van de steunmaatregelen van de overheid.
Zoals u kunt zien aan bovenstaande grafiek van de DJIA, miste deze speech zijn effect niet. De index sloot 0,2% lager, maar in de loop van de dag kwamen dalingen met 1% en meer voor. Maar op 11 februari keert het optimisme blijkbaar terug en kiest de index een noordwaartse richting.
Trouwens, als u de DJIA bekijkt sinds begin 2010, dan merkt u dat er in januari 2010 een veel grotere terugslag is geweest, nl. minus 5% tussen 19 en 22 januari.
Terug naar Bernankes speech van woensdag 10 februari 2010. “De monetaire politiek van de VS moet zeer inschikkelijk blijven,“ zegde hij tot wellicht de opluchting van velen. Lang duurde dat opgeluchte gevoel niet, want even later vervolgde hij dat “de Federal Reserve overweegt de basisrente terug te gaan verhogen.” Om de pil wat zoeter te maken voegde Bernanke eraan toe, dat de Fed zijn politiek zou kunnen aanpassen door een tijdelijke kortetermijnrente in te voeren. Warm en koud blazen is blijkbaar zijn stijl, want als volgend thema had Bernanke het over zijn strategie om te stoppen met de massale financiële steun, die de Amerikaanse overheid de afgelopen jaren aan de economie in crisis had toegezegd. Deze steun bestaat uit een gigantische massa dollars, waardoor de Fed een negatief saldo van ca 2.000 miljard dollar (!) heeft opgebouwd. Je zou van minder je laatste haren verliezen.
Om een idee te geven van hoe die steun in elkaar zat even een overzicht. Niet alleen werd aan banken en bedrijven in de problemen met gulle hand dollars geleend, er werden ook allerlei soorten ingewikkelde obligaties gekocht met als onderliggende waarden hypotheken en auto- en commerciële leningen.
Bernanke heeft gezien met welke snelheid de economie en de financiële wereld in de VS aan een inhaalbeweging is begonnen, getuige hiervan de toch wel opmerkelijke klim van de Dow Jones blijkens bovenstaande grafiek. Nu vreest Bernanke dat er een oververhitting zal komen, onvermijdelijk gevolgd door een terugval, zeg maar een (nog ergere als dat kan) herhaling van de crisis van 2008 – 2009. Daarbij komt, dat Bernanke net als zijn voorganger Greenspan als de dood is voor inflatie, wat ook het gevolg kan zijn van een oververhitte economie.
Als het erop aankomt een timing aan te geven van het afbouwen van de overheidssteun, tapt Bernanke uit een vaatje dat lijkt op dat van de immer vage Greenspan, want dan zegt hij “als het tijd ervoor is”. En het is wellicht deze formulering die de investeerders geruststelt. Want wanneer zal de tijd rijp zijn? Bernanke heeft zich aan geen enkele agenda verbonden en is vrij zijn beslissing om de kredieten terug te roepen uit te stellen zolang hij maar wil.
Ergens blijft Bernanke een ongrijpbare figuur, een beetje zoals voorganger Greenspan.
Misschien is dat wel een must om de centrale figuur van de (nog altijd) centrale economie op wereldvlak te zijn.
Jan Van Besauw
Publicist voor US Markets
________________________________________
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets o.m. columns, nieuwsberichten en artikelen over diverse onderwerpen. Hij heeft op het moment van schrijven geen materieel belang of bezit in de besproken bedrijven of beleggingsinstrumenten.
Fed-voorzitter Ben Bernanke gaf onlangs een merkwaardige speech. In een adem liet hij weten dat het wat hem betreft nu maar eens uit moet zijn met de gulle kredietverlening door de VS-overheid en tegelijkertijd bleef hij vaag over de timing van deze maatregel.
Op dinsdag 25 augustus 2009 werd de 56-jarige Republikein Ben Bernanke door de Democratische president Obama benoemd voor zijn tweede ambtstermijn. Een drietal jaar eerder, op 1 februari 2006, benoemde de Republikein George W. Bush hem als opvolger van Alan Greenspan. Bernanke stond voor een ondankbare taak, want amper een jaar na zijn aanstelling trokken donkere wolken zich samen boven de economische en financiële wereld. Daarom werd reikhalzend uitgekeken naar wat president Obama zou doen omtrent het voorzitterschap van de Federal Reserve en het feit dat hij de voorzittershamer in dezelfde handen liet, betekent dat hij akkoord is met het beleid van Bernanke, die de bedenker is van de massale reddingsoperatie van vooral de blunderende banken.
Ben Bernanke
Op woensdag 10 februari 2010 gaf Bernanke een gedenkwaardige speech, waarbij hij het einde aankondigde van de steunmaatregelen van de overheid.
Zoals u kunt zien aan bovenstaande grafiek van de DJIA, miste deze speech zijn effect niet. De index sloot 0,2% lager, maar in de loop van de dag kwamen dalingen met 1% en meer voor. Maar op 11 februari keert het optimisme blijkbaar terug en kiest de index een noordwaartse richting.
Trouwens, als u de DJIA bekijkt sinds begin 2010, dan merkt u dat er in januari 2010 een veel grotere terugslag is geweest, nl. minus 5% tussen 19 en 22 januari.
Terug naar Bernankes speech van woensdag 10 februari 2010. “De monetaire politiek van de VS moet zeer inschikkelijk blijven,“ zegde hij tot wellicht de opluchting van velen. Lang duurde dat opgeluchte gevoel niet, want even later vervolgde hij dat “de Federal Reserve overweegt de basisrente terug te gaan verhogen.” Om de pil wat zoeter te maken voegde Bernanke eraan toe, dat de Fed zijn politiek zou kunnen aanpassen door een tijdelijke kortetermijnrente in te voeren. Warm en koud blazen is blijkbaar zijn stijl, want als volgend thema had Bernanke het over zijn strategie om te stoppen met de massale financiële steun, die de Amerikaanse overheid de afgelopen jaren aan de economie in crisis had toegezegd. Deze steun bestaat uit een gigantische massa dollars, waardoor de Fed een negatief saldo van ca 2.000 miljard dollar (!) heeft opgebouwd. Je zou van minder je laatste haren verliezen.
Om een idee te geven van hoe die steun in elkaar zat even een overzicht. Niet alleen werd aan banken en bedrijven in de problemen met gulle hand dollars geleend, er werden ook allerlei soorten ingewikkelde obligaties gekocht met als onderliggende waarden hypotheken en auto- en commerciële leningen.
Bernanke heeft gezien met welke snelheid de economie en de financiële wereld in de VS aan een inhaalbeweging is begonnen, getuige hiervan de toch wel opmerkelijke klim van de Dow Jones blijkens bovenstaande grafiek. Nu vreest Bernanke dat er een oververhitting zal komen, onvermijdelijk gevolgd door een terugval, zeg maar een (nog ergere als dat kan) herhaling van de crisis van 2008 – 2009. Daarbij komt, dat Bernanke net als zijn voorganger Greenspan als de dood is voor inflatie, wat ook het gevolg kan zijn van een oververhitte economie.
Als het erop aankomt een timing aan te geven van het afbouwen van de overheidssteun, tapt Bernanke uit een vaatje dat lijkt op dat van de immer vage Greenspan, want dan zegt hij “als het tijd ervoor is”. En het is wellicht deze formulering die de investeerders geruststelt. Want wanneer zal de tijd rijp zijn? Bernanke heeft zich aan geen enkele agenda verbonden en is vrij zijn beslissing om de kredieten terug te roepen uit te stellen zolang hij maar wil.
Ergens blijft Bernanke een ongrijpbare figuur, een beetje zoals voorganger Greenspan.
Misschien is dat wel een must om de centrale figuur van de (nog altijd) centrale economie op wereldvlak te zijn.
Jan Van Besauw
Publicist voor US Markets
________________________________________
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets o.m. columns, nieuwsberichten en artikelen over diverse onderwerpen. Hij heeft op het moment van schrijven geen materieel belang of bezit in de besproken bedrijven of beleggingsinstrumenten.