Beleggen in uranium: welke termijn?

Beleggen in ura­ni­um: welke termijn?

In ons artikel Ura­ni­um terug hot item van 7 decem­ber 2007 had­den we het over de hernieuwde belang­stelling voor kern­cen­trales voor het opwekken van elektriciteit. 

We zijn nu ongeveer 3 maan­den verder en het lijkt tijd te zijn gewor­den voor een update, want de sit­u­atie is veranderd.

Ten eerste is er de pri­js van ura­ni­um, om pre­cies te zijn deze van ura­ni­u­mox­ide (U₃O₈), de eigen­lijke kern­brand­stof. In decem­ber ll. had die pri­js net gepiekt boven 127 dollar/​Brits pound (lb), was geza­kt naar ca 77 dol­lar en leek op weg naar het 100 dollargebied.

Van­daag blijkt, dat deze pri­js is weggeza­kt naar 74 dollar/​lb.
Tussen haak­jes: de gemid­delde pri­js van U₃O₈ (Indus­try Aver­age Ura­ni­um Spot Price, zie grafiek) is het gemid­delde van de pri­jzen opgetek­end door twee organ­isaties. Deze zijn Trade Tech (www​.ura​ni​um​.info) en Ux Con­sult­ing Com­pa­ny (www​.uxc​.com).

Zoals we u al eerder zeg­den, is beleggen in ura­ni­um en zijn oxide op de manier waarop u bij voor­beeld goud kunt kopen/​verkopen niet mogelijk wegens het strate­gis­che belang.

Er bestaat sinds enkele maan­den wel een fonds (NLR) dat 80% van zijn beleg­gin­gen doet in bedri­jven die min­stens 50% van hun omzet halen uit de nucle­aire indus­trie. De grafiek hier­boven geeft aan, dat het aan­vanke­lijke ent­hou­si­asme van de investeerders nogal snel bekoeld is. Op min­der dan 3 maan­den zak­te NLR van ca 42 naar ca 30 dol­lar, wat toch een klap is van bij­na 29%. Maar nu lijkt het noor­den (op een nog beschei­den wijze) in zicht.

In tegen­stelling tot de momenteel eerder teruglopende ura­ni­umpri­js, lijken de aan­de­len van ura­ni­umpro­du­cen­ten met een come­back bezig. We bek­ijken er drie voorname.

Bron: De Tijd

Bij alle drie deze aan­de­len zien we een vergelijk­baar ver­loop: een zwakke start van 2008, gevol­gd door herstel. 

Is er iets aan de hand met ura­ni­um? Is er opeens meer vraag of ver­min­dert het aanbod?

Om iets te weten te komen over vraag en aan­bod moeten we kijken naar het indus­trieel ver­bruik van ura­ni­um. Hier­bij moeten we in ons achter­hoofd houden dat ura­ni­um van drie bron­nen kan komen:

1. Eigen voor­raad van elek­triciteit­spro­du­cen­ten (45%)
2. Ont­gin­ning van mij­nen (35%)
3. ​‘Recy­clage’ van mil­i­tair materieel, zoals door het ont­man­te­len van kern­wapens of het slopen van reac­toren van kern­duik­boten (20%)

Bron­nen 1 en 3 zijn op korte ter­mi­jn het meest beperkt. Stocks ger­ak­en uit­geput, net als mil­i­tair mate­ri­aal. Om op lan­gere ter­mi­jn verder te kun­nen, zijn we aangewezen op bron 2, mijn­bouw. In het artikel Kernen­ergie opnieuw aan zet had­den we het o.m. over de wereld­voor­raden ura­ni­um met in de top 3 Aus­tral­ië (24%), Kazach­stan (17%) en 
Cana­da (9%).

Om een idee te hebben of er de komende jaren een sti­j­gende vraag te verwacht­en naar ura­ni­um, moeten we een idee hebben van het aan­tal bestaande kern­cen­trales en eve­neens van de eventuele uit­brei­d­ing van dit park. 

Ons vooral baserend op Wikipedia hebben we daarom ook onder­staande tabel samengesteld: 

Momenteel zijn er vol­gens deze gegevens wereld­wi­jd 444 kern­re­ac­toren in gebruik voor de elek­triciteit­spro­duc­tie. Exper­i­mentele reac­toren, zg. kweekre­ac­toren of reac­toren voor het aan­mak­en van mil­i­taire spli­jt­stof­fen hebben we buiten beschouwing gelaten.

Van deze 444 bevin­dt zich het gros in Europa: 204 (46%) cen­trales waar­van 153 (34%) in de EU. De VS vol­gen met 124 kern­cen­trales, goed voor 28% van het totaal. Dan hebben we Azië met 110 (25%) cen­trales. Veruit het min­ste cen­trales vin­den we in Zuid-Ameri­ka en Afri­ka, resp. 4 en 2.

Vol­gens onze gegevens zijn momenteel wereld­wi­jd 32 kern­cen­trales in opbouw, waar­van de meeste (21) in Azië, vooral India, Chi­na en Noord-Korea.

Er zijn plan­nen voor nog eens 54 cen­trales, waar­van meer dan de helft (30) in de EU + niet-EU-lan­den, vooral in Oekraïne en Rusland.

Verder zijn er voorstellen voor de bouw van nog eens 130 nucle­aire energiecen­trales wereld­wi­jd, verdeeld als volgt:

- Azië: 51 (39%)
 — Noord-Ameri­ka: 26 (20%)
 — Afri­ka: 25 (19%)
 — niet-EU-lan­den: 19 (15%)
 — EU: 7 (5%)
 — Zuid-Ameri­ka: 2 (2%)
Als alles gere­aliseerd wordt, dan groeit het con­tin­gent kern­cen­trales over afzien­bare tijd 
(5 à 10 jaar) aan van 444 naar 660 een­heden, een sti­jging van 49%. 

Dit zal con­se­quen­ties hebben op de vraag naar ura­ni­um. Maar wellicht niet zo snel als men geneigd zou zijn te denken. Want we mogen niet ver­geten dat er op dit ogen­blik slechts 32 cen­trales in con­struc­tie zijn, dat is ca 7% van het aan­tal bestaande. Enkel als de gep­lande cen­trales (54 wereld­wi­jd zoals gemeld) er komen is een voel­bare impact op de ura­ni­umvraag te verwacht­en. En daar­bij mogen we niet ver­geten, dat bij­na de helft (22) van deze 54 cen­trales in Oekraïne en Rus­land zouden komen. In dit geval zal het gedaan zijn met lev­eren van ​‘gere­cy­cleerd’ ura­ni­um afkom­stig van o.m. afgedank­te kernbommen. 

De tim­ing van de real­isatie van al die cen­trales in opbouw, gep­land of voorgesteld is nog alti­jd een onbek­ende fac­tor. Nochtans mogen we niet uit het oog ver­liezen, dat er wereld­wi­jd een heropflakker­ing is van de belang­stelling voor kernen­ergie. Dit omwille van de evi­dente milieu­vo­orde­len, denk aan de zero-uit­stoot van CO₂. Het lijkt ons niet uit­ges­loten, dat het aan­tal kern­cen­trales sneller zou kun­nen gaan aan­groeien dan momenteel gep­land. In dit geval moeten de mijn­bouw­ers de han­den uit de mouwen steken. Maar we weten dat je niet zomaar wat meer ura­ni­um opdelft. Het kan maan­den duren vooraleer de pro­duc­tie kan ges­tart en/​of opge­dreven worden. 

Er kan dus een (tijdelijke) schaarste optre­den aan ura­ni­um wan­neer kernen­ergie meer belang­stelling en over­hei­dss­te­un kri­jgt dan nu het geval is. Als die schaarste optreedt, zal de ura­ni­umpri­js sti­j­gen en ook de inter­esse voor de aan­de­len van de ura­ni­umpro­du­cen­ten. Zijn er beleg­gers die nu al hierop anticiperen? 

Naar onze mening is afwacht­en voor­lop­ig de bood­schap. Maar ook aan­dachtig het economis­che nieuws volgen.

Jan Van Besauw 
Pub­li­cist voor US Markets

Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en artike­len over diverse onder­w­er­pen. Hij heeft op het moment van schri­jven geen materieel belang of bez­it in de bespro­ken bedri­jven of beleggingsinstrumenten.