Toon aan enkele mensen een glas voor de helft gevuld met water of wijn (met bier is de test minder duidelijk) en u stelt vast dat voor de enen het glas halfvol en voor de anderen halfleeg is. Dergelijk verschil in visie geldt nu ook voor de wereldeconomie.
We hebben het over de opinies van de Amerikaanse economiste Natacha Valla, aan het werk bij Goldman Sachs, en Albert Edwards, globaal strateeg bij Société Générale. Zij gelooft niet in een terugkeer van de recessie, hij daarentegen is er vast van overtuigd.
We weten het en de Romeinen zegden het ook al, elke vergelijking loopt mank. Een dame betitelen als een stier en een heer vergelijken met een beer is wat te veel van het goede, maar in dit geval kunnen we niet anders.
De situatie vandaag
Mevrouw Natacha Valla, de stier in dit verhaal (we kunnen er maar niet aan wennen), beweert dat zelfs in de meest kwetsbare sectoren de terugkeer van een krimpende economie moeilijk aan te nemen is. Ze weet wel, dat de ontwikkelingslanden momenteel hun economie zien vertragen.
Tussen haakjes: dit standpunt ligt in lijn met wat we zegden in het artikel BRIC nog niet uit startblokken van 7 augustus 2010.
Maar mevrouw Valla haast zich om toe te voegen, dat de meeste van deze ontwikkelingslanden voor 2010 en 2011 toch nog een groei verwachten die het Westen alleen maar kan benijden. Zie hieromtrent het zo-even aangehaalde artikel.
Als voorbeeld haalt ze China aan, waar de van overheidswege genomen afkoelingsmaatregelen hun gunstig effect op de economie niet missen.
Wat betreft de Europese besparingsmaatregelen verwacht ze, dat deze de globale groei in 2011 met amper 0,5% zullen verminderen, zeker onvoldoende om de economie weer in een crisis te dompelen. Ze voegt eraan toe, dat de verzwakking van de euro (ca ‑10% sinds aanvang 2010) de export zal stimuleren, zodat eerder genoemde vertraging met 0,5% weggewist zal worden.
Onze beer, de heer Albert Edwards, spreekt zijn vrees uit over wat er gaat gebeuren met de Europese landen die een explosie van hun kredietbubbel hebben meegemaakt, denk aan Griekenland. Deze landen moeten nu alles op alles zetten om zich te ontdoen van hun schuldenlast. Dit feit is volgens hem ‘een vreselijke tegenwind die ons zal terugblazen naar een recessie’.
De heer Edwards ziet geen heil in de politieke economische maatregelen. Als voorbeeld haalt hij aan, dat in de VS ‘het grootste relanceplan ooit de flauwste heropleving ooit heeft bewerkstelligd’. Als hij de herneming van de opbouw van stocks door de ondernemingen buiten beschouwing laat, zal het bnp in VS in 2010 niet hoger zijn dan 1,5%.
De komende maanden
Eerst laten we weer de stier in dit verhaal, mevrouw Valla, aan het woord. Ze geeft toe, dat de tweede helft van 2010 niet de groei van de eerste helft zal evenaren. ‘De economie zal vertragen, maar niet opnieuw in vrije val komen,’ zegt ze. Waarschijnlijk om haar opponent Edwards wat wind uit de zeilen te nemen, stelt ze voor Frankrijk een groei voor 2010 van 2,7% voorop. En, voegt ze eraan toe ‘dit cijfer houdt nog geen rekening met de economische overheidsmaatregelen.
Ze ziet tegen het einde van 2010 ook de algemene werkloosheid gevoelig dalen. Wij voegen hieraan toe, dat er inderdaad berichten in de media verschijnen die gaan in die richting.
Het standpunt omtrent de komende maanden van onze beer, Albert Edwards, is genuanceerd. Hij gaat het zoeken in de manier waarop de verantwoordelijken van grootbanken communiceren. ‘Ze willen niet spreken over een hervallen van de economie omdat ze als ze zich vergissen, aan de schandpaal zullen worden gezet’. Naar onze mening geldt dit ook als de grootbanken zich onterecht optimistisch zouden opstellen, maar deze mogelijkheid haalt de heer Edwards niet aan.
Hij herhaalt, er zeker van te zijn, dat er een nieuwe recessie in de maak is. ‘Niet zo hevig als deze van 2009, die de ergste was sinds de Grote Depressie, maar toch voelbaar’.
Hoe de economie reactiveren?
Mevrouw Valla is van mening, dat de Centrale Banken een groeigerichte politiek zullen handhaven en dit zolang ze van mening zijn, dat de financiële markten nog niet volledig zijn hersteld. En voor ECB komt erbij, dat deze maatregelen in voege blijven zolang ‘de ECB van oordeel is, dat de lidstaten hun deel van het werk doen om hun budgettair deficit af te bouwen’.
Het laatste woord laten we aan beer Edwards. Hij is van mening, dat de ‘monetaire overheden nu al bezig zijn de kredietbubbel opnieuw op te blazen en dat terwijl de vorige nog niet geheel van de baan is.’
Om de recessie te stoppen, is volgens Edwards een strikte budgettaire politiek nodig, gekoppeld aan wachten tot de staatsschulden afgebouwd zijn.
Volgens hem duurt het nog 5, wellicht 10 jaar dat de wereldeconomie hersteld zal zijn. Eerst dan zullen de banken voldoende vraag naar leningen krijgen waaraan ze op natuurlijke wijze zullen kunnen voldoen.
Tot daar de confrontatie van de standpunten van een Amerikaanse dame met stierallures en een Franse heer die tot het berenkamp behoort. ‘t Kan dooien, ‘t kan vriezen. Een glas is halfvol of halfleeg, maar in beide gevallen is er evenveel in.
Jan Van Besauw
Publicist voor US Markets
________________________________________
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets o.m. columns, nieuwsberichten en artikels over uiteenlopende onderwerpen.