Met deze variant op de titel van Erich Remarques meesterwerk Im Westen nichts neues-All quiet on the western front willen we de teneur weergeven van het recente financiële nieuws in Europa.
Een volgende dominosteen in de reeks die begon met de Griekse tragedie staat nu te wankelen.
De aandacht van de financiële wereld ging op maandag 7 juni 2010 uit naar het land van de poesta en de csardas, waar nu ook tekenen zijn van budgettaire spanningen. Nochtans deed staatssecretaris Mihaly Varga, zaterdag 5 juni 2010 zijn best om olie op de golven te gieten, o.m. door te laten weten dat de ‘Hongaarse economie berust op gezonde pijlers. Door enkele maatregelen aan te passen zullen we ons begrotingstekort binnen de perken van 3,8% kunnen houden’.
De staatssecretaris voelde zich blijkbaar gedwongen om dit te verklaren, omdat ongeveer een week eerder hij zijn bezorgdheid had uitgesproken over de financiële gezondheid van zijn land, wat leiddde tot een golf van internationale onrust.
Op maandag 7 juni 2010 herhaalde Gyorgy Matolcsy, de minister van Economie, Varga’s statement van zaterdag 5 juni letterlijk. Hij voegde eraan toe dat het IMF én de EU met de voorgestelde maatregelen akkoord zijn en dat er dus niet meer aan getwijfeld moet worden. Met andere woorden: alles is rustig aan het Hongaarse front.
Veel soelaas hebben de al zenuwachtige beleggers niet gevonden in de beweringen van de Hongaarse kopstukken. De meeste Aziatische beurzen gingen zwaar in het rood en ze slepen op hun beurt de belangrijkste Europese indices mee. Op het moment dat we deze woorden schrijven volgt Wall Street deze neerwaartse trend.
Dat het noch aan het Hongaarse en bij uitbreiding zeker niet aan het ganse Europese
financiële front niet zo kalm is als sommigen willen doen uitschijnen blijkt uit een niet te loochenen teken van wantrouwen. Gedurende de nacht van zondag 6 op maandag 7 juni 2010 hebben diverse banken het recordbedrag van 350,9 miljard euro bij de ECB geplaatst en dat na een vorig record van 320 miljard euro op donderdag 3 juni 2010!
Er is duidelijk een enorme geldmassa die onbenut is en die de banken als het ware in veiligheid brachten bij de Europese ‘bank der banken’. Immers, dit geld zit veilig weg en brengt een vaste rente van 0,25% op. En 0.25% van 350,9 miljard is toch nog altijd 877,25 miljoen, te verdienen zonder risico.
Deze gegroepeerde kapitaalvlucht is zeker voor een groot deel toe te schrijven aan de bezorgdheid die de banken hebben bij de financiële gezondheid van Hongarije. In plaats van de gelden waarover ze beschikken uit te lenen aan banken of andere financiële instellingen, ondernemers en particulieren, vertrouwen ze deze sommen toe aan de veilige schatkist van de ECB. Wanneer eer geen crisissfeer is, doen de banken dat niet. Zo werd in het jaar 2007 iets meer dan 9 miljard euro aan de ECB toevertrouwd.
Bloomberg haalt een citaat aan van Christoph Rieger, strateeg bij Commerzbank, die stelt dat ‘zolang de banken niet zullen weten in hoeverre ze blootgesteld zijn risico’s ten gevolge van landen die bankroet kunnen gaan (Griekenland, Spanje en nu ook Hongarije, nvdr) zullen ze afkerig zijn om onderling geld te lenen en zullen ze hun plaatsen bij de ECB’. Dit is een niet mis te verstane bewering. Hij wordt hierin bijgetreden door diverse andere experts.
Eén hiervan is Clemente da Lucia, economist voor de eurozone bij BNP Paribas. Hij stelt dat ‘de liquiditeiten waarover ze beschikken overtreffen de noden van de banken en de overschotten plaatsen bij het ECB is een natuurlijke reflex’.
Om toch met een positieve noot te eindigen willen aanhalen dat de banken elkaar toch nog onderling vertrouwen tot op zekere hoogte. Anders zouden ze elkaar ook geen geld willen lenen op zeer korte termijn, wat nu wel het geval is. Dan zouden ze eerder geneigd zijn om v oor kortetermijnleningen te gaan aankloppen bij het ECB. Toen de crisis na het Lehman Brothersschandaal losbarstte deden 300 banken dit, terwijl het er vandaag slechts een 80-tal zijn die voor kortlopende leningen beroep doen op de ECB.
En dat de ECB op zijn beurt niet te kampen zal hebben met een overdosis liquide middelen, daarvoor hoeven we ook niet te vrezen. Want op het einde van juni 2010 vervalt een éénjarige lening van 442 miljard euro, zodat er een behoorlijke som uit de ECB-kas zal wegvloeien.
Alles is dus nog (relatief) rustig aan het Europese front, maar voor hoelang daarover durven we ons niet uitspreken. Lees Erich Remarques boek om in te zien, hoe relatief berichten over rust aan het front of waar dan ook kunnen zijn.
Jan Van Besauw
Publicist voor US Markets
________________________________________
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets o.m. columns, nieuwsberichten en artikels over uiteenlopende onderwerpen.