Alan Greenspan.
Eén van de machtigste mannen van de Verenigde Staten van Amerika. Zijn woorden worden op een gouden schaal gewogen en elke uitspraak wordt tot ver achter de komma op inhoud en intonatie door analisten, linguïsten en psychologen geanalyseerd. Een man die al vanaf 1 februari 1987 voorzitter is van de Federal Open Market Committee (FOMC) en bezig is aan zijn 5e en laatste termijn. Soms aandoenlijk, vaak spitsvormig en beroemd geworden door gevleugelde uitspraken. Wie kent niet de kreet uit 1996: “ Irrational Exhuberance “ waarmee hij duidelijk maakte dat de markten zwaar overgewaardeerd waren.
Aan de manier waarop Alan Greenspan zijn jas aan heeft, zou het rentebesluit afgelezen kunnen worden. Zo werd de man op zijn woorden, daden en bewegingen gevolgd. Als aan hem gevraagd werd hoe het hem gaat, was vaak zijn antwoord: “ het spijt me, maar dat mag ik u niet zeggenâ€.
Wie is Alan Greenspan nu eigenlijk?
Hij werd geboren op 6 maart 1926 te New York en sloot zijn studie economie in 1948 cum laude af, behaalde in 1950 zijn master’s en kreeg 1977 de graad van Ph.D aan de universiteit van New York.
Zijn carrière begon gek genoeg niet als econoom, maar als muzikant. Kort voordat hij in 1954 de economische richting uitsloeg, was hij professioneel saxofonist. Vanaf 1954 tot en met 1987 was hij voorzitter en president van een economisch consultatiebureau in New York, Townsend-Greenspan & Co.
Zijn belangrijkste functie buiten het voorzittersschap van de FOMC waren onder andere voorzitter van de Conference of Business Economists, president van de National Association of Business Economists en directeur van de National Economists Club.
In zijn lange carrière als economisch adviseur en voorzitter van de FOMC heeft Alan Greenspan veel Amerikaanse presidenten voorbij zien komen. Zo adviseerde hij de presidenten Richard Nixon en Gerald Ford en was hij voorzitter van de Federal Reserve System onder de presidenten Ronald Reagan, George Bush sr, Bill Clinton en George Bush jr. Daarnaast werkte hij ook nog mee aan o.a. Time Magazine, Brookings Panel on Economic Activity en consulteerde hij voor The Congressional Budget Office. Zijn cv bevat verder een bijna oneindige lijst aan corporate posities binnen het bedrijfsleven en noncorporate functies, zoals het Institute for International Economics.
Ook de lijst aan eredoctoraten is indrukwekkend. Zo werd hij geëerd door de universiteiten van Harvard, Yale, Pennsylvania, Leuven, Notre Dame, Wake Forest, Colgate en Edinburh. Koningin Elisabeth van Groot Britannie eerde hem met de onderscheiding honory Knight Commander of the British Empire.
De man was en in nog steeds een zeer belangrijke figuur in de Amerikaanse en internationale macro-economische wereld. Hoe belangrijk Alan Greenspan wel is bleek uit een debat wat enkele jaren geleden gehouden werd tussen de presidentkandidaten Senator John McCain en George Bush. Aan Senator McCain werd toen gevraagd of hij, als hij tot president zou worden gekozen, Alan Greenspan zou herbenoemen tot voorzitter van de FED. Het antwoord van McCain was duidelijk. “Ik zal hem niet alleen herbenoemen, maar mocht hij dood gaan, dan zetten we hem een zonnebril op, ondersteunen hem en zetten we hem bij alsof we een trap tegen de muur zettenâ€.
Een onnavolgbare autoriteit die door heel veel beleggers als een soort ultimate guru of über-analist wordt beschouwd. Miljoenen mensen hangen aan zijn lippen als verwacht wordt dat hij een rentebesluit zal gaan nemen. De reactie van de belangrijkste Amerikaanse indices is navenant. Vaak heftige bewegingen zijn het gevolg waarin ik de Dow Jones wel eens een sprong heb zien maken van 100 punten binnen enkele seconden.
Toen hij ooit eens een ernstig auto ongeluk kreeg was het effect op de Amerikaanse markten schokkend. De beurzen klapten in elkaar en het scheelde niet veel of er was paniek uitgebroken. In zijn lange carrière als voorzitter van de FED heeft Alan Greenspan menig crises overwonnen. De internet hype eind jaren negentig, de crisis rond Mexico en Azië en niet te vergeten de problemen van het hefboomproduct “The Long Term Capital Management†werden met rustige hand aangepakt. Het enige waar hij misschien enkele slapeloze nachten van gehad heeft, was toen hij als rookie de beurscrash van 1987 voor zijn kiezen kreeg.
Is er leven na Alan Greenspan?
Het zal spannend worden als bij beleggers het besef gaat doordringen dat de man in 2006 vervangen gaat worden. Sommige analisten denken dat de Dow Jones wel eens 1000 punten kan zakken. Anderen zijn minder somber en houden het verlies beperkt. Veel zien hem als een soort vangnet. Haal het net weg en veel beleggers zullen bang worden om alleen over het wankele beleggingskoord te manoeuvreren.
Dirk Dortland
©US Markets